Evolusi
Keusahawanan
Fasa Pertama
Fasa pertama
merujuk kepada Zaman Paleolitik iaitu zaman batu . “Masyarakat Zaman Paleolitik
hidup secara berpindah randah atao nomad dan bergantung hidup kepada
sumber-sumber alam sekitar .”(MPPPU SMK Pulau Nyior ,2011). Sepanjang zaman ini
,aktiviti keusahawanan dijalankan melalui memburu dengan pengunaan alat batu,mengutip
hasil hutan ,mengumpulkan apa yang disediankan oleh alam .
Masyarakat pemburu-pengumpul cenderung terdiri dari kumpulan agak kecil dan
sama taraf .Manusia dalam zaman ini menjalankan aktiviti harian untuk memenuhi
keperluan diri dan keluarga .
Fasa Kedua
Fasa Kedua merujuk kepada Zaman Mesolitik merupakan
zaman dalam perkembangan teknologi manusia antara tempoh Zaman
Paleolitik dan Neolitik
. “Pada zaman ini juga, mereka sudah mula belajar untuk bercucuk tanam. Tanaman
utama yang ditanam adalah makanan bijirin dan buah-buahan”(Mohd Junaidi ,2011)
. Zaman ini merupakan zaman pengenalan kepada pertanian .Aktiviti keusahawanan
dijalankan melalui memburu ,mengutip hasil hutan dan menjalankan pertanian
secara kecil-kecilan .
FasaKetiga
Fasa ketiga merujuk kepada
Zaman Neolitik iaitu Zaman Batu Baru. “Zaman ini menjalankan
aktiviti pertanian – tanaman makanan seperti bijirin dan penternakan binatang
seperti kambing, biri-biri dan anjing. Kegiatan memburu binatang dan
memungut hasil hutan kurang penting. Bijirin makanan dituai dan disimpan untuk
kegunaan seterusnya. Berlaku penerokaan kawasan baru untuk aktiviti pertanian
dan penternakan. Mewujudkan kawasan perkampungan.” (khairulmukmineen
,2011) Dalam zaman ini, manusia menjalankan aktiviti
pembangunan awal perkampungan, pertanian, penternakan haiwan dan perkakasan.
Fasa Keempat
Fasa keempat merujuk kepada
Sistem Barter . “Sistem barter bermaksud aktiviti bertukar barang dengan barang
tanpa menggunakan wang bagi memenuhi keperluan dan kehendak manusia.”(Mohd Azam
,2012) . “Sistem barter merupakan sejenis bentuk kegiatan business yang tidak
menggunakan bentuk perantara pertukaran contohnya uang, di mana barang atau
makanan ditukar dengan barang dan atau makanan lain. Barter biasa jadi
dilakukan antara dua orang atau beberapa pihak. (Matnuh ,2012) . Melalui sistem
ini mereka terpaksa membuat pilihan sesama mereka untuk mendapatkan barang
perantaraan yang dapat membawa manfaat bersama antara mereka. Oleh sebab itu,
barang-barang yang digunakan sebagai alat perantaraan itu berbeza mengikut
suasana dan zaman. maka jelaslah di sini bahawa pertukaran adalah tidak
mustahil tanpawang dan tidak
hairanlah manusia boleh menjalankan kegiatan perdagangan dengan sistem
pertukaran barter.
Selepas Sistem Barter diperkenalkan untuk memudahkan
aktiviti keusahawanan ,tetapi sistem barter mempunyai 3 kelemahan iaitu :
·
Penemuan kehendak beregu
Masalah ini wujud kerana apabila aktiviti keusahawanan
,pertukaran atau urus niaga dijalankan memerlukan kedua-dua pihak mempunyai
kehendak yang saling menggenapkan sebelum pertukaran boleh dilakukan .Sebagai
contoh ,pihak A harus dapat menawarkan barangan yang dikehendaki oleh pihak B
,pada masa yang sama pihak A juga mempuyai keinginan kepada barangan yang
ditawarkan oleh pihak B .
·
Masalah mambahagi
Barangan yang ditawarkan sukar dibahagikan kepada
unit-unit kecil semasa menjalankan pertukaran dengan barangan lain yang
bernilai lebih kecil .Sebagai contoh ,daging lembu dengan ayam sukar
dibahagikan untuk menjalankan pertukaran .
·
Masalah simpanan nilai
Kebanyakan barangan yang ditawarkan untuk pertukaran
dalam sistem Barter merupakan hasil pertanian yang mudah rosak dan tidak tahan
lama ,maka pertukaran sukar dijalankan apabila ketahanan barangan yang
ditawarkan adalah berbeza .
Fasa Kelima
Fasa kelima merujuk kepada pengenalan wang dalam
masyarkat untuk mengantikan sistem Barter . “Mata Wang merujuk kepada wang
kertas dan duit syiling yang dikeluarkan oleh Bank Negara tidak termasuk
pemegangan oleh institusi perbankan (merangkumi bank perdagangan, syarikat kewangan,
bank saudagar, bank-bank Islam dan syarikat diskaun).” (Bank Negara Malaysia ) “Wang boleh
didefinisikan sebagai benda-benda yang diterima oleh masyarakat sebagai alat
pertukaran diantara barang-barang dan perkidmatan-perkhidmatan.” (Zaharuddin
2010 ) . “Wang atau duit merujuk sesuatu objek atau barang yang diterima masyarakat umum dan sah
di sisi undang-undang sebagaimedium
pertukaran dalam urusan
jual beli dan urusniaga lain. Wang juga berfungsi sebagai penyimpan nilai, unit akaun, dan piawai langsaian
hutang.” (Wikipedia) .
Oleh kerana kelemahan
terhadap sistem barter, maka satu sistem pertukaran yang menggunakan satu
'benda' sebagai perantaraan dicipta.Revolusi wang dimulakan dengan wang
komoditi iaitu masyarakat menggunakan alat-alat untuk menjalakan pertukaran
.Antara alat-alat yang digunakan ialah :
1.
Biji-biji manik
(biasanya diperbuat dari kaca, tanah liat, batu akik dan batu unam.)
2.
Kulit-kulit binatang
3.
Pedang
4.
Cerek (bahan tembaga)
5.
Tombak
6.
Tempayan (yang
merupakan simbol atau status kekayaan pada era tersebut)
7.
Meriam kecil tembaga
